Belang voor opbrengst en kwaliteit
Zwavel is een hoofdelement in de plantenvoeding, hierdoor kan een zwaveltekort dan ook resulteren in een belangrijke opbrengstdaling. Naast een potentiële impact op de korrelopbrengst heeft zwavelgebrek, via invloed op zwavelhoudende aminozuren, ook een ongunstig effect op de bakkwaliteit van tarwe. Om zwavelgebrek te detecteren bestaat dan ook een dubbele norm: enerzijds ligt het zwavelgehalte best hoger dan het kritische zwavelgehalte in de tarwe (1,2 mg S/g), anderzijds ligt de N/S-verhouding in de tarwekorrel best in de buurt van de kritische N/S-verhouding van 17.
Zwavelbronnen
De laatste decennia zijn de twee belangrijkste externe zwavelbronnen enorm gedaald, met name de depositie van zwavel op landbouwpercelen en het gebruik van zwavelhoudende NPK-meststoffen. In bepaalde regio’s in Europa met weinig depositie worden reeds meerdere jaren symptomen van zwavelgebrek (vrij sterk vergelijkbaar met stikstofgebrek) waargenomen.
Op gronden met een ruime teeltrotatie en een regelmatige aanvoer van dierlijke mest zal het fenomeen van zwavelgebrek zich minder snel manifesteren. Indien in de teeltrotatie sulfaathoudende meststoffen worden gebruikt, zoals bijvoorbeeld patentkali, zal het risico op zwaveltekort in de tarwe ook kleiner zijn.
Conclusies historische bemestingsproeven
In het kader van het LCG-programma werden in 2011, 2012 en 2013 op drie locaties in Vlaanderen tarweproefvelden aangelegd om de effecten van zwavelbemesting op opbrengst, kwaliteit en N-benutting in kaart te brengen.
Het effect van zwavelbemesting op de productie was meestal niet eenduidig over de locaties heen. Toch kan gesteld worden dat zwavelbemesting een bescheiden gunstig effect had op de korrelopbrengst.
De grootste invloed van de zwavelbemesting bleek waarneembaar op het zwavelgehalte van de korrel. Gemiddeld nam het zwavelgehalte in de tarwekorrel met 4 % toe na zwaveltoediening. Het zwavelgehalte leek positief beïnvloed te worden door een hogere dosis en zwaveltoediening bij de tweede stikstoffractie of gefractioneerd over de twee eerste stikstofgiften. Een hoger zwavelgehalte in de tarwekorrel zal zeker een positief effect hebben op de bakkwaliteit.
Zwavelbemesting biedt dus wel degelijk mogelijkheden tot een grotere korrelopbrengst, een hoger zwavelgehalte en een betere bakkwaliteit, maar de impact ervan wordt bepaald door de bodemgesteldheid van het perceel. Op goed onderhouden gronden met een ruime mineralisatiecapaciteit, een ruime teeltrotatie en een regelmatige aanvoer van dierlijke mest is het effect op korrelopbrengst momenteel nog ondergeschikt aan het effect op het zwavelgehalte in de tarwekorrel.
